Vrouw schrijft hartverscheurende brief aan Puppy Mill fokker

Ooit gewenst dat je de mensen kon confronteren die verantwoordelijk waren voor het veroorzaken van de liefde van je leven, je hond, ellende? Thersea Strader richtte in 2007 de National Mill Dog Rescue op ter ere van haar Italiaanse Greyhound Lily - die een affichekind was voor het misbruik en verwaarlozen puppy molen honden ervaring.

Lily had de eerste zeven jaar van haar leven als fokhond doorgebracht.

Hier is haar verhaal, volgens de website:

“Lily bracht al haar dagen door in een kleine, koude draadkooi in een donkere, stinkende schuur. Nooit werd ze uit haar kooi gehaald voor beweging of socialisatie. In haar sombere omstandigheden werd Lily gedwongen om het ene nest na het andere te produceren zonder uitstel. Net als alle commerciële fokhonden was ze een echte fokmachine waarvan de waarde op slechts één manier werd gemeten - haar vermogen om puppy's te produceren.

Afbeeldingsbron: National Mill Dog Rescue

Toen ze zeven jaar oud was, was Lily versleten. Alledaags in de industrie, had ze gedurende haar hele leven weinig tot geen veterinaire zorg ontvangen, waarvan het resultaat voor haar vreselijk verontrustend was. Vanwege jarenlange tandheelkundige zorg, slechte kwaliteit eten, konijnenfles water geven en geen geschikt kauwspeelgoed, was het dak van Lily's mond en onderkaak weggerot. Haar borst zat vol met borsttumoren en ze was absoluut doodsbang voor mensen. '

De familie Strader gaf Lily de liefde, het medeleven en de veterinaire behandeling die ze zo hard nodig had.

hoe je hondenkoekjes maakt zonder bakken
Afbeeldingsbron: National Mill Dog Rescue

In mei 2008 stierf Lily thuis, in de armen van haar liefhebbende adoptievader en familie. Slechts vijftien maanden na haar redding.

Terwijl hij probeerde om te gaan met het overlijden van Lily, schreef Thersea de volgende krachtige brief. En hoewel het is gericht aan de fokker van Lily, hopen we dat het een noot zal slaan met iedereen die betrokken is bij het fokken of verkopen van honden in molens.

Lees de brief hier, herdrukt met toestemming voor National Mill Dog Rescue:

Beste Martha,

Het is vijftien maanden geleden dat jij en ik elkaar voor het eerst ontmoetten. Meer dan waarschijnlijk, herinner je je heel weinig over mij. We hebben elkaar immers in uw wereld ontmoet, in feite op uw eigendom. Sinds die dag zijn elementen van jouw wereld een heel groot deel van de mijne geworden. Daarvoor ben ik mezelf en veel gelijkgestemde mensen erg dankbaar.

In februari 2007 ontving ik een e-mail - '50 Italiaanse Greyhounds in nood' en daarmee een telefoonnummer. Omdat ik een levenslange affiniteit voor het ras had, belde ik het nummer om erachter te komen wat het verhaal was en hoe ik misschien zou kunnen helpen. Ik weet zeker dat je weet waar deze brief nu naartoe gaat.

Ja, 17 februari 2007, na 40+ jaar zou je kennel failliet gaan. Tijd om met pensioen te gaan en te ontspannen na vier decennia mishandeling van honden. Vijfhonderd eenenzestig honden zouden die dag naar de veilingblokken gaan, 49 waren Italiaanse windhonden. Het was zonder twijfel dat ik zou helpen, hoewel ik moet toegeven dat ik geen idee had wat ik tijdens het proces zou leren. Vanwege transportproblemen, realiseerde ik me dat als ik van enig nut zou zijn voor deze honden, ik zelf naar Lamar zou moeten rijden. Dus op 16 februari gingen mijn dochter en ik naar Missouri.

Begrijp goed, ik ben in wezen mijn hele leven betrokken geweest bij het redden van honden - het bevorderen en plaatsen van dakloze honden, het verzorgen van zieke of gewonde honden, het helpen van overbevolkte schuilplaatsen, enz. Ik ben altijd op de hoogte geweest van puppymolens en puppy's in dierenwinkels, maar heb nooit mijn thuis met iets anders dan geredde dieren. Voor de goede orde: IK BEN GEEN ACTIVIST VOOR DIERRECHTEN. Wat ik ben is iemand die gelooft in het recht op een humane behandeling van alle levende wezens.

Martha, wat ik op je eigendom heb gezien, was verre van humaan. Honderden doodsbange zieke gezichten, gevangen in hun draad begrenzen, sommigen staren me aan, maar het meest te angstig om in mijn ogen te kijken, zo onzeker over hoe menselijk contact moet worden geïnterpreteerd. Die ervaring heeft me talloze slapeloze nachten bezorgd en tot op de dag van vandaag achtervolgt het verdriet en de angst in hun ogen mijn wezen.

Ik ben me er volledig van bewust dat u goed functioneerde binnen de USDA-normen - wat een verachtelijke gedachte dat is. Ik ben me er ook van bewust dat in jouw kringen commerciële fokhonden als vee worden beschouwd. Honden zijn geen vee, Martha. Duizenden jaren geleden heeft de mens honden gedomesticeerd om onze beschermers, jagers, herders, voogden, maar vooral onze metgezellen te zijn.

Ik kwam thuis met dertien van je honden - negen Italiaanse windhonden, twee teckels en twee papillons. Geen enkele hond die ik in meer dan 25 jaar reddingswerk had verzorgd, kwam in de buurt van de fysieke en emotionele schade die je honden hadden geleden. Omdat het betrekking had op het redden van honden, zouden de komende maanden de opleiding van mijn leven worden.

Het hele doel van deze brief gaat echter over slechts één van die honden, degene die haar hier voor altijd thuis zou vinden met mijn familie ... # 251 - AKC registreerde 'Reedgate's Swift Motion'. Oh, de ironie van haar naam - Swift Motion - een Italiaanse windhond die nooit kon rennen. Haar hele leven lang kooien, ontdeed haar van het hebben van altijd voldoende kracht in haar benen om de vreugde van het rennen te ervaren. Een wrede realiteit voor een ras gebouwd om te rennen.

In ons huis hebben we de ketting om haar nek gesneden, vervangen door een zachte kraag en haar Lily genoemd. Op de leeftijd van zeven jaar en één maand was Lily vrijgelaten.

Lily was een van je honden die haar onderkaak miste. Ik vraag me af hoe je zou kunnen verklaren waarom zoveel van je honden aan deze aandoening leden. Ik vraag me af of je je ooit zorgen maakte over hun pijn of misschien over hoe ze genoeg konden eten om in leven te blijven. Ik vraag me af hoeveel er onder uw zorg zijn gestorven aan de gevolgen van deze aandoening. Ik vraag me af of je het zelfs hebt gemerkt. Ik ben er echter zeker van dat je één ding voorbij de rottende gezichten hebt opgemerkt - hun vermogen om puppy's te produceren. Dat is waar uw bedrijf om draait: puppy's produceren, koste wat het kost.

Lily werd een absolute schat in ons huis. Ondanks haar vele gezondheidsproblemen en haar extreme angst, na verloop van tijd, met veel liefde en zorg, vond ze haar moed en toen ze dat deed, was niemand immuun voor haar liefde. Mannen, vrouwen en kinderen tot tranen gebracht om haar verhaal te horen en het ongekende plezier te hebben haar te ontmoeten. Lily's leven ging niet langer over wat ze voor je kon doen, maar hoe we het goed konden maken in een warm en liefdevol huis.

hoe te voorkomen dat de hond uitglijdt op hardhouten vloeren

Het was pijnlijk voor onze familie om haar te zien lijden door vier operaties om borsttumoren te verwijderen, om te proberen haar rottende gezicht te repareren en haar te castreren - het verwijderen van het papierachtige zwarte, met pus gevulde orgel dat ooit haar baarmoeder was. Wat egoïstisch van je om haar pijn nooit te zien, alleen de dollars.

Direct vanwege je grove verwaarlozing was elke maaltijd die Lily at een worsteling. We hebben zoveel voedingsmiddelen geprobeerd en zoveel verschillende manieren om het eten gemakkelijker te maken. Maar uiteindelijk moest ze het op haar manier doen, de manier waarop ze bij jou thuis leerde, de manier waarop ze zichzelf in stand hield voor jou - brokken uit haar kom plukken, een paar tegelijk met haar voeten, verspreid ze over de vloer, wrijf vervolgens de 'goede' kant van haar gezicht over de vloer om een ​​brok op haar tong te vangen, strek haar nek vervolgens naar boven en slik het geheel door. Denk daar eens over na, Martha. Zou je zo maar één maaltijd willen eten?

Weet je nog dat ik in mijn auto zat toen de veiling voorbij was? De jongens verzamelden de honden die ik had 'gewonnen'. Je zei tegen me: 'Ik hou gewoon van mijn Italiaanse windhonden'. Oh, de gedachten die door me heen gingen toen die woorden uit je mond kwamen. Je houdt niet van honden, Martha. Wat je deed was meer dan veertig jaar van je door God gegeven leven door honden te gebruiken voor je eigen gewin. Geen aandacht voor hun fysieke of mentale welzijn, maar verzilveren hun vermogen om zich voort te planten. Denk aan de duizenden honden die door je handen zijn gegaan - je hebt elk van hen beroofd van de eenvoudige vreugde die ze zo verdienen. Een goede maaltijd, een warme en comfortabele plek om te slapen, medische hulp en vooral een menselijke metgezel om hun leven compleet te maken.

Lily heeft zoveel geleerd in ons huis - over een familielid zijn, een hond zijn, waardig zijn. Ik zal altijd de moeite nemen dat ze nooit heeft geleerd hoe ze moet rennen of hoe ze echt moet spelen. Maar ze leerde hoe lief te hebben en bemind te worden en daarvoor zijn er geen woorden. Ze heeft ons leven voor altijd veranderd.

Afbeeldingsbron: National Mill Dog Rescue

Lily stierf op 13 mei 2008 op achtjarige leeftijd - ongeveer de helft van de levensverwachting voor een Italiaanse windhond. Martha, ze stierf als een direct gevolg van de verwaarlozing die ze zeven jaar onder jouw hoede had geleden. Hoeveel anderen hebben hetzelfde lot ondergaan?

Deze industrie is veel te lang verborgen gebleven. Het woord is uit, de dagen zijn genummerd. Mensen zoals jij wagen zich binnenkort in velden van eerlijk werk en laten de zorg van Gods schepselen over aan diegenen onder ons die echt van hen houden.

Theresa Strader

Wil je een gezondere en gelukkiger hond? Word lid van onze e-maillijst en we doneren 1 maaltijd aan een asielhond in nood!